Geheugenverlies

Vorige week vertelde ik je dat ik zoveel bestanden heb dat ik soms moeite heb mijn eigen werk terug te vinden. Wat mij ook overkomt, is dat ik denk dat ik iets heb gedaan, maar er later achter kom dat ik het niet heb gedaan. Herken je dat?

Heb je 'm?

Als je veel schrijft, heb je veel documenten. Vol goede moed bewaar je die bestanden systematisch op je computer, zodat je alles snel kunt terugvinden. Tot je op een dag gewoonweg niet genoeg tijd hebt en je denkt...

Doet-ie 't of doet-ie 't niet?

Toen ik twintig was, ging ik vaak duiken. Eén van mijn vaste duikvrienden was machinist van beroep. Tijdens een van onze duiken vroeg ik hem of er ooit iemand voor zijn trein was gesprongen. Zijn felle reactie verraste mij.

Vinden wat je niet kwijt bent

Ieder jaar bewaarden wij de kurk van de champagnefles. Brengt geluk, zeiden ze. Vlak voor oudejaarsavond werd de fles netjes ontkurkt, precies zoals het hoort. Voorzichtig. Met een zucht. Geen knal. Glazen gevuld. Je weet wel, die bijzondere, hoge fluiten. Blijkt dat helemaal geen goede keuze, je moet juist die platte, brede glazen gebruiken, maar dat mag de pret niet drukken.

Fluiten gevuld. Afgeteld naar nieuwjaar en geproost. Daarna werd de kurk in een van de glazen bewaard en in de kast gezet. Daarna vergeten. Natuurlijk...

Heeft het daadwerkelijk geluk gebracht? Twijfelachtig. Maar na jaren hadden we wel een grote collectie kurken. Sommige waren zwart geworden, andere hadden lichte schimmelvorming. Typisch één van die dingen die je vindt zonder ze daadwerkelijk kwijt te zijn, terwijl je andere dingen waar je naar op zoek bent nooit kunt vinden.

Ik ben benieuwd wat ik dit jaar nog meer zal "vinden".